The Analysis οf Verbal Behaviour 2013
COMPARING ACQUISITION OF EXCHANGE-BASED AND SIGNED MANDS WITH CHILDREN WITH AUTISM
Kathryn E. Barlow, Louisiana State University Jeffrey H. Tiger, University of Wisconsin-Milwaukee Sarah K. Slocum, University of Florida Sarah J. Miller, Louisiana State University
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ ΜΕΣΩ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΥΜΑΤΩΝ.
Το άρθρο αναλύει και συγκρίνει αιτήματα που κάνουν τα παιδιά μέσω δύο εναλλακτικών τρόπων επικοινωνίας, του PECS και της νοηματικής γλώσσας. Το άρθρο βασίζεται σε μια σημαντική μελέτη που θα αναλύσουμε παρακάτω.
Ο Michael το 1985 ταξινόμησε τα εναλλακτικά συστήματα επικοινωνίας σε 2 μεγάλες κατηγορίες για να τα διαφοροποιήσει μεταξύ τους. Η πρώτη κατηγορία ονομάζεται Selection-based systems και βασίζεται στο ότι κάθε αίτημα γίνεται με πανομοιότυπη συμπεριφορά (π.χ. PECS) και η δεύτερη ονομάζεται Topography-based systems και βασίζεται στο ότι κάθε αίτημα είναι μια συμπεριφορά διακριτής μορφής (π.χ. νοηματική).
Μέχρι το 2009 δεν είχε γίνει κάποια σημαντική και ουσιώδης μελέτη για το ποιο από τα δύο συστήματα επικοινωνίας είναι καλύτερο στη χρήση και στη μάθηση. Η πρώτη σημαντική μελέτη έγινε το 2009 από τους Gregory, Deleon and Richman.
Η μελέτη βασίστηκε πάνω σε τρία παιδιά διαγνωσμένα με αυτισμό. Αυτά τα παιδιά είχαν περιορισμένη λεκτική συμπεριφορά και μία μικρή επαφή με τη χρήση του PECS ή της νοηματικής.
Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την διαδικασία του Selection-based system (PECS) ήταν έγχρωμες κάρτες με επιθυμητά και μη επιθυμητά αντικείμενα. Για την διαδικασία του Topography-based system (νοηματική) επιλέχθηκαν νοήματα με βάση το σύστημα ASL. Αξίζει να σημειώσουμε ότι και στα δύο συστήματα επικοινωνίας ορίστηκε και αξιολογήθηκε ένας συγκεκριμένος κοινός τρόπος χρήσης των κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών ανάλογα με τις κινητικές τους ιδιαιτερότητες. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν ταυτόχρονα από δύο παρατηρητές.
Η διαδικασία ξεκίνησε με την αξιολόγηση των ενισχυτών κάθε παιδιού. Για τους ίδιους ενισχυτές θα γίνονται αιτήματα μέσω Selection-based system (PECS) και Topography-based system (νοηματική). Η διαδικασία για τα αιτήματα μέσω Selection-based system (PECS) ήταν η εξής: Ο εκπαιδευτής εμφανίζει το επιθυμητό αντικείμενο μπροστά από το παιδί και περιμένει 5 δευτερόλεπτα. Αν το παιδί κάνει αίτημα μέσα σε 5 δευτ. τότε ο θεραπευτής δίνει το αντικείμενο στο παιδί για 30 δευτ. Aν το παιδί δεν ανταποκριθεί μέσα σε 5 δευτ., τότε ξεκινάει μια ιεραρχία βοήθειας: 1) λεκτική βοήθεια-vocal prompt (π.χ. «αν θες κάτι μπορείς να μου το ζητήσεις»), 2) model prompt, 3) physical prompt.
Η διαδικασία που ακολουθείται για τα αιτήματα μέσω Topography-based system είναι ακριβώς η ίδια που αναφέραμε παραπάνω, μόνο που: 1) δεν παρουσιάζονται κάρτες στη διάρκεια της συνεδρίας, 2) ο στόχος είναι η επικοινωνία μέσω της χειρονομίας και όχι της ανταλλαγής εικόνας, 3 ) με το physical prompt ολοκληρώνεται η χειρονομία και όχι ανταλλαγή εικόνας.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας και με βάση τα διαγράμματα που προέκυψαν, δύο από τα παιδιά ανταποκρίθηκαν μόνο σε αιτήματα μέσω Selection-based system (PECS) και το ένα παιδί ανταποκρίθηκε στην αρχή και στα δύο συστήματα επικοινωνίας, αλλά στη συνέχεια έδειξε προτίμηση στο PECS.
Η παραπάνω έρευνα έδωσε ενδείξεις ότι τα αιτήματα αναπτύσσονται πιο γρήγορα μέσω Selection-based systems (PECS). Ωστόσο αναφέρεται ότι το Topography-based system (νοηματική) βοηθάει ένα παιδί στην ανάπτυξη του σχολιασμού και των διαλογικών δράσεων. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι υπάρχει για κάθε ένα από τα δύο συστήματα επικοινωνίας μία σημαντική προϋπόθεση .Για την σωστή εκμάθηση και χρήση του Selection-based system (PECS) ο μαθητής πρέπει να έχει αναπτύξει την δεξιότητα της σωστής αντιστοιχίας, ενώ για την σωστή εκμάθηση και χρήση του Topography-based system (νοηματική) ο μαθητής θα πρέπει να έχει αναπτύξει την δεξιότητα της μίμησης και της κίνησης. Ωστόσο το PECS θεωρείται το πιο διαδεδομένο εναλλακτικό σύστημα επικοινωνίας.
Επίσης είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και γι’ αυτό το λόγο επιλέγει κ έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο επικοινωνίας με βάση τις δυνατότητές του και τις προτιμήσεις του, είτε αυτό είναι το PECS είτε η νοηματική. Ένα παιδί χρειάζεται κίνητρο για να επικοινωνήσει, κι όταν υπάρχει έλλειψη κινήτρου τότε είναι δύσκολη η επικοινωνία, και συγχρόνως η εκπαιδευτική διαδικασία.
COMPARING ACQUISITION OF EXCHANGE-BASED AND SIGNED MANDS WITH CHILDREN WITH AUTISM
Kathryn E. Barlow, Louisiana State University Jeffrey H. Tiger, University of Wisconsin-Milwaukee Sarah K. Slocum, University of Florida Sarah J. Miller, Louisiana State University
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ ΜΕΣΩ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΥΜΑΤΩΝ.
Το άρθρο αναλύει και συγκρίνει αιτήματα που κάνουν τα παιδιά μέσω δύο εναλλακτικών τρόπων επικοινωνίας, του PECS και της νοηματικής γλώσσας. Το άρθρο βασίζεται σε μια σημαντική μελέτη που θα αναλύσουμε παρακάτω.
Ο Michael το 1985 ταξινόμησε τα εναλλακτικά συστήματα επικοινωνίας σε 2 μεγάλες κατηγορίες για να τα διαφοροποιήσει μεταξύ τους. Η πρώτη κατηγορία ονομάζεται Selection-based systems και βασίζεται στο ότι κάθε αίτημα γίνεται με πανομοιότυπη συμπεριφορά (π.χ. PECS) και η δεύτερη ονομάζεται Topography-based systems και βασίζεται στο ότι κάθε αίτημα είναι μια συμπεριφορά διακριτής μορφής (π.χ. νοηματική).
Μέχρι το 2009 δεν είχε γίνει κάποια σημαντική και ουσιώδης μελέτη για το ποιο από τα δύο συστήματα επικοινωνίας είναι καλύτερο στη χρήση και στη μάθηση. Η πρώτη σημαντική μελέτη έγινε το 2009 από τους Gregory, Deleon and Richman.
Η μελέτη βασίστηκε πάνω σε τρία παιδιά διαγνωσμένα με αυτισμό. Αυτά τα παιδιά είχαν περιορισμένη λεκτική συμπεριφορά και μία μικρή επαφή με τη χρήση του PECS ή της νοηματικής.
Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την διαδικασία του Selection-based system (PECS) ήταν έγχρωμες κάρτες με επιθυμητά και μη επιθυμητά αντικείμενα. Για την διαδικασία του Topography-based system (νοηματική) επιλέχθηκαν νοήματα με βάση το σύστημα ASL. Αξίζει να σημειώσουμε ότι και στα δύο συστήματα επικοινωνίας ορίστηκε και αξιολογήθηκε ένας συγκεκριμένος κοινός τρόπος χρήσης των κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών ανάλογα με τις κινητικές τους ιδιαιτερότητες. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν ταυτόχρονα από δύο παρατηρητές.
Η διαδικασία ξεκίνησε με την αξιολόγηση των ενισχυτών κάθε παιδιού. Για τους ίδιους ενισχυτές θα γίνονται αιτήματα μέσω Selection-based system (PECS) και Topography-based system (νοηματική). Η διαδικασία για τα αιτήματα μέσω Selection-based system (PECS) ήταν η εξής: Ο εκπαιδευτής εμφανίζει το επιθυμητό αντικείμενο μπροστά από το παιδί και περιμένει 5 δευτερόλεπτα. Αν το παιδί κάνει αίτημα μέσα σε 5 δευτ. τότε ο θεραπευτής δίνει το αντικείμενο στο παιδί για 30 δευτ. Aν το παιδί δεν ανταποκριθεί μέσα σε 5 δευτ., τότε ξεκινάει μια ιεραρχία βοήθειας: 1) λεκτική βοήθεια-vocal prompt (π.χ. «αν θες κάτι μπορείς να μου το ζητήσεις»), 2) model prompt, 3) physical prompt.
Η διαδικασία που ακολουθείται για τα αιτήματα μέσω Topography-based system είναι ακριβώς η ίδια που αναφέραμε παραπάνω, μόνο που: 1) δεν παρουσιάζονται κάρτες στη διάρκεια της συνεδρίας, 2) ο στόχος είναι η επικοινωνία μέσω της χειρονομίας και όχι της ανταλλαγής εικόνας, 3 ) με το physical prompt ολοκληρώνεται η χειρονομία και όχι ανταλλαγή εικόνας.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας και με βάση τα διαγράμματα που προέκυψαν, δύο από τα παιδιά ανταποκρίθηκαν μόνο σε αιτήματα μέσω Selection-based system (PECS) και το ένα παιδί ανταποκρίθηκε στην αρχή και στα δύο συστήματα επικοινωνίας, αλλά στη συνέχεια έδειξε προτίμηση στο PECS.
Η παραπάνω έρευνα έδωσε ενδείξεις ότι τα αιτήματα αναπτύσσονται πιο γρήγορα μέσω Selection-based systems (PECS). Ωστόσο αναφέρεται ότι το Topography-based system (νοηματική) βοηθάει ένα παιδί στην ανάπτυξη του σχολιασμού και των διαλογικών δράσεων. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι υπάρχει για κάθε ένα από τα δύο συστήματα επικοινωνίας μία σημαντική προϋπόθεση .Για την σωστή εκμάθηση και χρήση του Selection-based system (PECS) ο μαθητής πρέπει να έχει αναπτύξει την δεξιότητα της σωστής αντιστοιχίας, ενώ για την σωστή εκμάθηση και χρήση του Topography-based system (νοηματική) ο μαθητής θα πρέπει να έχει αναπτύξει την δεξιότητα της μίμησης και της κίνησης. Ωστόσο το PECS θεωρείται το πιο διαδεδομένο εναλλακτικό σύστημα επικοινωνίας.
Επίσης είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και γι’ αυτό το λόγο επιλέγει κ έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο επικοινωνίας με βάση τις δυνατότητές του και τις προτιμήσεις του, είτε αυτό είναι το PECS είτε η νοηματική. Ένα παιδί χρειάζεται κίνητρο για να επικοινωνήσει, κι όταν υπάρχει έλλειψη κινήτρου τότε είναι δύσκολη η επικοινωνία, και συγχρόνως η εκπαιδευτική διαδικασία.
(Ελπίδα Σφήκα, Λογοθεραπεύτρια του Μονορόδι, RBT)